الإِزْبُ [el-izb] (hemzenin kesriyle) Bodur kişiye denir. Ve galîzü’l-cüsse kimseye denir. Ve âfet ve dâhiye maʹnâsınadır. Ve le΄îm ve nâkes şahsa denir. Ve yakışıksız, bed-endâm ve ʹabûs ve zemîm kimseye denir. Ve şol kimseye denir ki aʹzâ ve mefâsılı ince ve hurde olup katʹâ kemikleri ve levhaları artmayıp ve irilenmeyip hemân ziyâdesi, karnı ve aşağısı tarafına ola ki yukarısı kaval ve aşağısı şeş-hâne uʹcûbe-şekl olur; yukâlu: هُوَ إِزْبٌ أَيِ الدَّقِيقُ الْمَفَاصِلِ الضَّاوِيُّ لاَ تَزِيدُ عِظَامُهُ وَإِنَّمَا زِيَادَتُهُ فِي بَطْنِهِ وَسُفْلَتِهِ
اَلْإِزْبُ [el-izb] (bi-kesri’l-hemzeti ve sukûni’z-zâ΄i) Le΄îm olan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı