اَلْعَذْمُ [el-ʹažm] (ʹayn’ın fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Isırmak maʹnâsınadır, ʹalâ-kavlin öfke ile dürüşt dürüşt nesne ekl eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَذَمَ الْفَرَسُ عَذْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَضَّ أَوْ أَكَلَ بِجَفَاءٍ Ve bir adama levm ve ʹitâb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَذَمَهُ إِذَا لَامَهُ Ve defʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: عَذَمَ عَنْ نَفْسِهِ إِذَا دَفَعَ Ve sövmek, sebb ve düşnâm maʹnâsınadır; yukâlu: عَذِمَهُ عَذْمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا شَتَمَهُ ve minhu yukâlu: هِيَ تَعْذَمُ زَوْجَهَا أَيْ تَشْتِمُهُ إِذَا سَأَلَهَا الْوَطْءَ فِي الدُّبُرِ
اَلْعَذِمُ [el-ʹažim] (ʹayn’ın fethi ve žâl’ın kesriyle) Cefâyla ısıran at; yukâlu: فَرَسٌ عَذِمٌ لِلَّذِي يَعْذِمُ بِأَسْنَانِهِ أَيْ يَكْدَمُ
اَلْعَذْمُ [el-ʹažm] (ʹayn’ın fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Bir nesneyi cefâ ile ısırmak ve ekl etmek. Ve
عَذْمٌ [ʹažm] Bir kimseyi dilleyip levm etmeğe dahi derler. Ve
عَذْمٌ [ʹažm] Defʹ maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: عَذَمَهُ عَنْ نَفْسِهِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي أَيْ دَفَعَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı