اَلْكَشُوثُ [el-keşûšamp;] (kâf’ın fethi ve zammıyla) ve
اَلْكَشُوثَى [el-keşûšamp;â] (kâf’ın fethi ve elifin kasrıyla ve meddiyle câ΄izdir) ve
اَلْأُكْشُوثُ [el-ukşûšamp;] (hemzenin zammıyla) Ve işbu lügat-ı ahîre half yaʹnî rediyye ve sâkıtadır; bağ sarmaşığı taʹbîr olunan nebâta denir ki ağacın dallarına sarmaşır, yerde kökü ve yaprağı ve yemişi ve gölgesi olmaz, bî-hayr u menfaʹat kimseyi ona teşbîh ederler. Kâle’ş-şârih ve minhu: “هُوَ الْكَشُوشُ فَلاَ أَصْلٌ وَلاَ وَرَقٌ|| وَلاَ نَسِيمٌ وَلاَ ظِلٌّ وَلاَ ثَمَرُ”
اَلْكُشُوثُ [el-kuşûšamp;] (zammeteynle) Bir ottur ki ağaca sarılır, yerde kök bağlamadan ki ʹavâmm ona eğilmeç derler ve tabîbler أُكْشُوثٌ [ukşûšamp;] derler, evvelinde hemze ile.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı