اَلأَشْيَبُ [el-eşyeb] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Saç ve sakalı ağarmış kişiye denir. Bu sıfattan faʹlâ΄ vezni yoktur, yaʹnî mü΄ennesinde شَيْبَاءُ vârid olmamıştır, fe-lâ-yukâlu: إِمْرَأَةٌ شَيْبَاءُ Şârih der ki mü΄ennesinde شَمْطَاءُ [şemṯâ΄] ile iktifâ eylediler. İntehâ. Ve
لَيْلَةُ الشَّيْبَاءِ [leyletu’ş-şeybâ΄] ki ʹarûsun dûhte olduğu leyle-i zifâftan ʹibârettir, vâviyyü’l-asl olmakla “ش،و،ب” mâddesinde îrâd olundu. Ve
لَيْلَةُ الشَّيْبَاءِ [leyletu’ş-şeybâ΄] Her ayın âhir gecesine de ıtlâk olunur. Gerçi mü΄ellif bunu ıtlâk üzere sebt eylemiştir, lâkin nefy-i faʹlâ΄ üzere bu dahi “ش،و،ب” den me΄hûz olur ki nûrun zulmete yâhûd şehr-i sâbıkın şehr-i âtîye ihtilâtı gibi bir cihet-i ihtilâta mebnî olur.
اَلْأَشْيَبُ [el-eşyeb] (hemzenin fethiyle) Başı ağaran kimse, مُبْيَضُّ الرَّأْسِ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı