اَلْمَلِيءُ [el-melî΄] (mîm’in fethi ve lâm’ın kesri ve meddiyle) Bay kimse, ganî maʹnâsına; yukâlu: مَلُؤَ الرَّجُلُ إِذَا صَارَ مَلِيئًا أَيْ ثِقَةً فَهُوَ غَنِيٌّ مَلِيءٌ بَيِّنُ الْمَلَإِ مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı