اَلْمُنْدَاصُ [el-mundâṡ] (mîm’in zammıyla) Dâ΄imâ nâsı nâgehânî şerr ve kerîheye uğratır olan kimseye denir; yukâlu: إِنَّهُ لَمُنْدَاصٌ بِالشَّرِّ أَيْ مُفَاجِئٌ بِهِ وَقَّاعٌ فِيهِ
اَلْمِنْدَاصُ [el-mindâṡ] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) Kıynakları çelimsiz olan hatuna denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ مِنْدَاصٌ أَيْ رَسْحَاءُ Ve şaşkın oğuz hatuna denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ مِنْدَاصٌ أَيْ حَمْقَاءُ Ve dili zefîr bed-zebân ʹavrete denir. Ve be-gâyet tayş ve hiffeti olan şelfe ʹavrete denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ مِنْدَاصٌ أَيْ بَذِيئَةٌ وَكَذَا طَيَّاشَةٌ خَفِيفَةٌ Ve şol kimseye denir ki dâ΄imâ nâsa şerr ve mekrûh ve nâ-sezâ işler eder ola; yukâlu: رَجُلٌ مِنْدَاصٌ إِذَا كَانَ لاَ يَزَالُ يَطْرَأُ عَلَى قَوْمٍ بِمَا يَكْرَهُونَ وَيَظْهَرُ بِشَرٍّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı