اَلنَّئِتُ [en-ne΄it] (nûn’un fethi ve hemzenin kesriyle) İnlemek, nâlîden maʹnâsına; yukâlu: نَأَتَ الرَّجُلُ يَنْئِتُ نَئِتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَنَّ مِثْلُ نَهَتَ
el-mîḵab
el-meyḵaʹ
el-mîkaʹ
el-mîkelet
el-mîlâd
el-mîlet
el-mîm
el-muyemmem
el-muyemmen
el-meymûm
el-mînâ
el-muyûn
el-muyeyḵin
en-ne΄΄ât
en-ne΄΄âc
en-ne΄it
en-ni΄dil
en-ni΄dilân
en-ne΄recîl
en-ni΄ḋil
en-ne΄ṯ
en-ni΄ṯir
en-ne΄elân
en-nu΄met
en-ne΄ne΄
en-ne΄v
en-nu΄â
en-nu΄iyy
en-ne΄îṯ
en-nâ΄iḣat
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
