الإِفْشَاءُ [el-ifşâ΄] (hemzenin kesriyle) Bir kimse büyüklenmek, istikbâr ve taʹazzum maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْشَأَ الرَّجُلُ إِفْشَاءً إِذَا اسْتَكْبَرَ وَتَعَظَّمَ
اَلْإِفْشَاءُ [el-ifşâ΄] (hemzenin kesriyle) Râz ve haber makûlesini şâyiʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْشَى الْخَبَرَ إِذَا نَشَرَهُ Ve bir adamın fevâşî ve sevâyimi firâvân olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَفْشَى زَيْدٌ إِذَا كَثُرَتْ فَوَاشِيهِ
اَلْإِفْشَاءُ [el-ifşâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Haberi şâyiʹ kılmak; yukâlu: أَفْشَاهُ غَيْرُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı