تُقَيِّيدُ [Tuḵayyid] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl]den قَيَّدَتْ kelimesinin ki mü΄ennestir, muzâriʹi veznindedir, deve raʹyından şûr otluğu çok bir arzın ismidir; develeri kayd eder olduğu için tesmiye olunmuştur.
اَلتَّقْيِيدُ [et-taḵyîd] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bukağıya vurmak ve bende çekmek maʹnâsınadır. Bu münâsebetle menʹ maʹnâsında istiʹmâl olundu ve minhu’l-hadîsu: “قَيَّدَ الْإِيمَانُ الْفَتْكَ” أَيْ إِنَّ الْإِيمَانَ يَمْنَعُ مِنَ الْفَتْكِ بِالْمُؤْمِنِ كَمَا يَمْنَعُ ذَا الْعَيْثِ مِنَ الْفَسَادِ Yaʹnî “Mü΄minin îmânı bir mü΄mini gîleten katl eylemesine mâniʹ olur, niteki îmân ʹan-asl mü΄min olanı fesâda şürûʹdan mâniʹ olur.” Ve
تَقْيِيدٌ [taḵyîd] تَأْخِيذٌ [te΄ḣîž] maʹnâsına istiʹmâl olunur ki efsûnla bir adamı bend ve teshîr eylemekten ʹibârettir. Ve
تَقْيِيدُالْكِتَابِ [taḵyîdu’l-kitâbet] Yazıya nokta ve hareke vazʹıyla zabt eylemekten ʹibârettir ki iltibâsa mâniʹ olur; yukâlu: قَيَّدَ الْكِتَابَ إِذَا أَشْكَلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı