جِيبٌ [Cîb] (زِيبٌ [zîb] vezninde) Ḵuds ve Nâbulus arasında iki hisâr adıdır.
اَلْجَيْبُ [el-ceyb] (عَيْبٌ [ʹayb] vezninde) Yakaya denir, girîbân maʹnâsına; cemʹi جُيُوبٌ [cuyûb] gelir. İnde’l-baʹz bunun mevziʹ-i zikri bu makâmdır, جَوْبٌ [cevb] mâddesi değildir. Şârih der ki hâlen libâsın yanlarında ceyb ıtlâk olunan yerler ki libâs kesesi menzilindedir, bu lügat-ı ʹâmmiyyedir, yakaya teşbîhle ıtlâk olunmuştur. Ve
جَيْبٌ [ceyb] Yaka açmak maʹnâsınadır; tekûlu: جُبْتُ الْقَمِيصَ أَجِيبُهُ كَأَجُوبُهُ Mü΄ellif bunu جَوْبٌ [cevb] zeylinde dahi zikr eylemiştir. Ve
جَيْبٌ [ceyb] Sadr ve kalb maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: هُوَ نَاصِحُ الْجَيْبِ أَيِ الْقَلْبِ وَالصَّدْرِ يَعْنِي أَمِينُهُمَا Ve جَيْبُ اْلأَرْضِ [ceybu’l-arḋ] derler, مَدْخَلُ اْلأَرْضِ [medḣalu’l-arḋ] maʹnâsına. Ve Ḩamza b. Ḩuseyn el-Ceyyâb ki شَدَّادٌ [şeddâd] veznindedir, muhaddisîndendir ve Muḩammed b. Mucîb el-Kûfî muhaddistir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı