حَنَذُ [Ḩanež] (fethateynle) Medîne kurbünde bir mevziʹ yâhûd Benî Suleym yurdunda bir su adıdır.
حَنَذٌ [Ḩanež] Bir yerin adıdır, Medîne-i münevvere kurbünde.
اَلْحَنْذُ [el-ḩanž] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Koyunu tennûrda biryân edip pişirmek; yukâlu: حَنَذْتُ الشَّاةَ أَحْنِذُهَا حَنْذًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
حَنْذٌ [ḩanž] Atı bir iki kerre seğirtip güne karşı terlesin diye üzerine çul örtmek, kaçan terlemese كَبَا الْفَرَسُ derler; yukâlu: حَنَذْتُ الْفَرَسَ أَحْنِذُهُ حَنْذًا إِذَا أَحْضَرْتَهُ شَوْطًا أَوْ شَوْطَيْنِ ثُمَّ تَظَاهَرَ عَلَيْهِ الْجِلَالُ فِي الشَّمْسِ لِيَعْرَقَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı