دَابَّةُ اْلأَرْضِ [dâbbetu’l-arḋ] Bir nevʹ hayvândır ki zuhûru eşrât-ı sâʹattendir; ʹalâ-kavlin eşrâtın evvelidir, Mekke-i mükerreme’de huccâc Minâ’ya gider iken cebel-i Ṡafâ münşakk olup içinden zuhûr ve hurûc eder, ʹalâ-rivâyetin arz-ı Ṯâ΄if’ten yâhûd üç mahalden üç defʹa hurûc eder. Yedinde ʹasâ-yı Mûsâ ve hâtem-i Suleymân ʹaleyhime’s-selâm olmakla mü΄mine ʹasâ ile âhestece darb ve kâfirin yüzüne hâtemle tabʹ eder. Kâfirin yüzünde هَذَا كَافِرٌ ʹibâreti müntakış olur. Mü΄ellif mekân-ı sâlisten sükût eylemiştir, ʹalâ-rivâyetin Ḩicr ve ʹalâ-rivâyetin aksâ-yı Yemen’de bir mekândır.
دَابَّةُ الْأَرْضِ [dâbbetu’l-arḋ] Hayvânâttan bir nesnedir ki eşrât-ı sâʹattandır. Baʹzılar دَابَّةُ الْأَرْضِ [dâbbetu’l-arḋ] ağaç yiyen kurda derler dedi. Baʹzılar ak karıncaya derler dedi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı