رَخْمَةُ [Raḣmet] (حَمْزَةُ [ḩamzet] vezninde) Hužeyl bilâdında bir mevziʹdir.
اَلرَّخْمُ [er-raḣm] (râ’nın fethiyle) ve
اَلرَّخَمُ [er-reḣam] (fethateynle) ve
اَلرَّخَمَةُ [er-reḣamet] (fetehâtla) إِرْخَامٌ [irḣâm] maʹnâsınadır; yukâlu: رَخَمَتِ الدَّجَاجَةُ الْبَيْضَ وَعَلَيْهِ رَخْمًا وَرَخَمًا وَرَخَمَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا حَضَنَتْهُ Şârih der ki burada zamîrler müşevveştir. Ve
رَخَمٌ [reḣam] ve
رَخَمَةٌ [reḣamet] Çocukla vâlidesi erişip oynaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَخَمَتِ الْمَرْأَةُ وَلَدَهَا رَخَمًا وَرَخَمَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّالِثِ إِذَا لَاعَبَتْهُ Ve rahm ve şefkat eylemek maʹnâsınadır; pes mühmele ve muʹceme bir maʹnâyadır; tekûlu: رَخَمْتُ الشَّيْءَ أَيْ رَحِمْتُهُ Ve savt yâ kelâm âheste ve nerm ve mülâyim olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَخَمَ الصَّوْتُ أَوِ الْكَلَامُ رَخَمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَانَ وَسَهُلَ
اَلرَّخَمُ [er-reḣam] (kezâlik fethateynle) Cemʹi. Ve
رَخَمَةٌ [reḣamet] Rahmete karîb maʹnâya dahi gelir; yukâlu: وَقَعَتْ عَلَيْهِ رَخَمَتُهُ أَيْ مَحَبَّتُهُ وَلِينُهُ Kâle’l-Aṡmaʹî أُلْقِيَتْ عَلَيْهِ رَخَمَةُ أُمِّهِ أَيْ حُبَّهَا وَإِلْفُهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı