Munhil ~ مُنْهِلٌ

Kamus-ı Muhit - منهل maddesi

مُنْهِلٌ [Munhil] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Suleym kabîlesi yurdunda bir su ismidir.

اَلنَّهَلُ [en-nehel] (nûn’un ve hâ’nın fethiyle) Evvel شَرْبٌ [şerb] maʹnâsınadır ki ibtidâ-yı emrden su içmeğe denir, zîrâ deve kısmını ibtidâ΄ suya götürüp iskâ eyledikten sonra yatağına getirirler, bu defʹada içmeğe نَهَلٌ [nehel] derler, baʹdehu yine suya götürüp iskâ ederler, baʹdehu merʹâya götürürler, bu defʹa içmeye عَلَلٌ [ʹalel] derler. Baʹdehu mutlakan insân ve hayvânda istiʹmâl olundu; yukâlu: سَقَى الْإِبِلَ نَهَلًا أَيْ شَرْبًا أَوَّلًا وَيُقَالُ سَقَى عَلَلًا بَعْدَ نَهَلٍ Ve

نَهَلٌ [nehel] ve

مَنْهَلٌ [menhel] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) Masdar olurlar, ibtidâ-yı emrden su içmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَهِلَتِ الْإِبِلُ نَهَلًا وَمَنْهَلًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا شَرِبَتْ فِي أَوَّلِ الْوِرْدِ Ve

نَهَلٌ [nehel] نَاهِلٌ [nâhil] kelimesinden cemʹ olur; ke-mâ se-yuzkeru. Ve ekl olunan taʹâma ıtlâk olunur.

Vankulu Lugatı - منهل maddesi

اَلْمَنْهَلُ [el-menhel] (mîm’in ve hâ’nın fethi ve mâ-beynde nûn’un sükûnuyla) Şol yer yüzünde kaynayan pınardır ki otlaklarda develer gelip onda sulanır. Ve

مَنْهَلٌ [menhel] Berriyyede şol konak yerleridir ki müsâfirler onda konarlar. Ve ona مَنْهَلٌ [menhel] dedikleri suyu olduğu içindir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı