مَهْيَمْ [mehyem] (مَرْيَمُ [meryem] vezninde) Kelime-i istifhâmdır, مَا حَالُكَ وَشَانُكَ maʹnâsınadır. Baʹzılar مَا وَرَاءَكَ ve baʹzılar أَحَدَثَ لَكَ شَيْءٌ ʹibâretiyle tefsîr eylediler; yukâlu: مَهْيَمْ أَيْ مَا حَالُكَ وَشَانُكَ Yaʹnî “Hâl ve şânın nicedir, ne ʹalemde ve ne hâldesin?” yâhûd “Hâne ve ʹaşîretin ne hâldedir, iyiler hoşlar mıdır?” yâhûd “Havâdis-i dehrden sana bir hâdise erişti mi, sağ ve esen misin?” Hulâsası hâl ve keyfiyyetten su΄âl ve istifhâmdır. Şârih der ki İbn Mâlik, Tavḋîḩ’te dedi ki مَهْيَمْ [mehyem] ism-i fiʹl-i emrdir, أَخْبِرْنِي maʹnâsınadır. Ve Muberred Kâmil’de مَالْخَبَرُ ʹunvânıyla tefsîr eyledi. Ve Zemaḣşerî Muḵaddime’de “çi haber” ile beyân eyledi. Ve Suheylî dedi ki مَهْيَمْ [mehyem] lafzı Yemâniyyedir, aslı مَهْ يَا مَنْ أَوْ يَا مقبل idi, baʹdehu îcâz ve tahfîf edip مَهْيَمْ [mehyem] dediler, niteki أَيُّ شَيْءٍ kelimesinde أَيْشٍ derler. Ve مَهْ [meh] ism-i fiʹl-i emrdir, boşla ve ferâgat eyle maʹnâsınadır. Ve baʹzılar aslı مَا هِيَ يَا مَنْ idi dediler; zamîr-i mü΄ennes حَالٌ [ḩâl] ve قِصَّةٌ [ḵiṡṡat]a râciʹdir.
مَهْيَمٌ [mehyem] (mîm’in ve yâ’nın fethi ve hâ’nın mâ-beynde sükûnuyla) Kelime-i istifhâmdır, nedir hâlin ve nedir şânın maʹnâsına. Ve sâhib-i Ṡurâḩ âhirinin sükûnuna tansîs etmiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı