اَلْأَمِنُ [el-emin] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Nefsine emîn ve sâlim olmak için bir kimseden istîcâr ile zîr-i penâhında olan adama denir; yukâlu: هُوَ أَمِنٌ لَهُ أَيْ مُسْتَجِيرٌ لَهُ لِيَأْمَنَ عَلَى نَفْسِهِ
اَلْأَمْنُ [el-emn] (hemzenin fethi ve mîm’in sükûnuyla) ve
اَلْآمِنُ [el-âmin] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) İsmlerdir, korkusuzluğa denir ki derûnda havftan eser olmayıp sâkin ve âsûde olmasından ʹibârettir; yukâlu: هُوَ فِي أَمْنٍ مِنْهُ وَآمِنٍ وَهُوَ ضِدُّ الْخَوْفِ Zâhiren صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde آمِنٌ [âmin] كَاهِلٌ [kâhil] ve حَارِكٌ [ḩârik] gibi ismdir yâhûd mübâlagadır. Ve
أَمْنٌ [emn] ve
أَمَانٌ [emân] (سَلَامٌ [selâm] vezninde) ve
أَمَنٌ [emen] (fethateynle) ve
أَمَنَةٌ [emenet] (fetehâtla) ve
إِمْنٌ [imn] (hemzenin kesriyle) Masdarlardır, korkusuz âsûde olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِنَ الرَّجُلُ أَمْنًا وَأَمَانًا وَأَمَنًا وَأَمَنَةً وَإِمْنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ ضِدُّ خَافَ
اَلْأَمْنُ [el-emn] (hemzenin fethi ve mîm’in sükûnuyla) Emîn olmak ki خَوْفٌ [ḣavf]ın mukâbilidir. Ve
أَمْنٌ [emn] Bir kimseye bir nesneyi inanmağa dahi derler; yukâlu: أَمِنْتُهُ عَلَى كَذَا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve kuri΄e kavluhu taʹâlâ: ﴿لَا تَأْمَنَّا عَلَى يُوسُفَ﴾ (يوسف، 11) بَيْنَ الْإِدْغَامِ وَالْإِظْهَارِ وَقَالَ الْأَخْفَشُ وَالْإِدْغَامُ أَحْسَنُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı