أَبُو مَالِكٍ [ebû mâlik] Açlığın yâhûd pek kocalığın künyesidir, tefe΄΄ül kabîlindendir; yukâlu: أَخَذَهُ أَبُو مَالِكٍ أَيِ الْجُوعُ أَوِ السِّنُّ وَالْكِبَرُ
Ebû Fevret
ebû ḵitret
Ebû Ḵureyş
Ebû Ḵaṯîfet
Ebû Ḵilâbet
ebû ḵalemûn
Ebû Ḵanân
ebû kâsib
Ebû Kâhil
Ebû Kibâş
Ebû Kerib el-Yemâniyy
Ebû Kureyb
Ebû Lu΄lu΄et
ebû lâḩiḵ
Ebû Lâs
ebû mâlik
Ebû Maḩžûret
Ebû Muḩayrîz
ebû merînâ
ebû muʹâviyet
ebû muʹṯat
Ebû Muʹayṯ
Ebû Muġviyet
Ebû Mukʹit
Ebû Muknif
Ebû Mekîn
Ebû Nebḵat
Ebû Nuḩaylet el-Beceliyy
Ebû Nuvâs
Ebû Hezvân en-Nebeṯiyy
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
