اَلْآخِرُ [el-âḣir] (فَاخِرٌ [fâḣir] vezninde) Son maʹnâsınadır ki أَوَّل [evvel] mukâbilidir; yukâlu: أَوَّلُهُ كَذَا وَآخِرُهُ كَذَا ve yukâlu: جَاءَ عَنْ آخِرِهِمْ
اَلْآخَرُ [el-âḣar] (hemzenin meddi ve ḣâ’nın fethiyle) Gayr maʹnâsınadır ki Fârisîde dîger mürâdifidir, iki nesnenin birine nisbetle öbürüdür. Cemʹ آخَرُونَ [âḣarûn] gelir vâv ve nûn’la ve أُخَرُ [uḣar] gelir hemzenin zammı ve ḣâ’nın fethiyle. Mü΄ennesinde أُخْرَى [uḣrâ] denir hemzenin zammıyla ve أُخْرَاةٌ [uḣrât] denir hâ’yla; cemʹinde أُخْرَيَاتٌ [uḣreyât] denir, kezâlik أُخَرُ [uḣar] denir hemzenin zammı ve ḣâ’nın fethiyle.
اَلْآخِرُ [el-âḣir] (hemzenin fethi ve meddiyle ve ḣâ’nın kesriyle) Şol nesnedir ki evvelden sonra ola, bu sıfattır; yukâlu: جَاءَ آخِرًا أَيْ أَخِيرًا Bunun takdîri فَاعِلٌ [fâʹil]dir, فَعْلَلٌ değildir.
اَلْآخَرُ [el-âḣar] (hemzenin fethi ve meddi ve ḣâ’nın fethiyle) İki nesnenin öbürüsüdür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı