الإِرْبَةُ [el-irbet] (hemzenin kesriyle ve zammıyla lügattir) Bu dahi zîreklik, dehâ΄ maʹnâsınadır. Ve hâcet maʹnâsınadır, إِرْبٌ [irb] gibi. Ve
إِرْبَةٌ [irbet] (hemzenin kesriyle) Mekr ü hîle maʹnâsınadır.
اَلْإِرْبَةُ [el-irbet] (hemzenin kesri ve râ’nın sükûnuyla) Hâcet maʹnâsında lügattır; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ﴾ (النور 31) Kâle Saʹîd b. Cubeyr اَلْمُرَادُ مِنْهُ اَلْمَتْعُوهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı