الأَكْءُ [el-ek΄] (hemzenin fethi ve kâf’ın sükûnuyla) Borçlu zimmetinde olan deyni şühûd taʹyîniyle muhkem ve üstüvâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَكَأَ الرَّجُلُ أَكْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا اسْتَوْثَقَ مِنْ غَرِيمِهِ بِالشُّهُودِ [ve] اِسْتَوْثَقَ [istevšamp;eḵa] kelimesinin sîn’i te΄kîd içindir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı