اَلْإِمْتِلاَخُ [el-imtilâḣ] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir nesneyi yerinden çekip çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِمْتَلَخَ الشَّيْءَ إِذَا انْتَزَعَهُ Ve kından kılıcı sıyırmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِمْتَلَخَ سَيْفَهُ إِذَا اسْتَلَّهُ Ve dâbbenin başından licâmını sıyırıp çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِمْتَلَخَ اللِّجَامَ إِذَا أَخْرَجَهُ مِنْ رَأْسِ الدَّابَّةِ
اَلْإِمْتِلَاخُ [el-imtilâḣ] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Koparmak; yukâlu: إِمْتَلَخَ فُلَانٌ ضِرْسَهُ أَيْ نَزَعَهُ Ve ضِرْسٌ [dirṡ] ḋâd-ı muʹcemenin kesriyle ve râ’nın sükûnuyla azı dişe derler; ve yukâlu: إِمْتَلَخَ الْعُقَابُ عَيْنَهُ أَيِ انْتَزَعَهَا Ve kılıcı kınından çıkarmağa dahi derler; yukâlu: إِمْتَلَخْتُ السَّيْفَ أَيِ انْتَضَيْتُهُ Ve اِنْتِضَاءٌ [intiḋâ΄] ḋâd-ı muʹceme ile kılıç sıyırmağa derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı