اَلتَّبَطُّشُ [et-tebaṯṯuş] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Devenin yükü pek ağır olup ve yorulmak sebebiyle altında kımıldanmaz derecesine varmakla ayaklarını sürüyerek yürümek maʹnâsınadır; yukâlu: إِنَّ الرِّكَابَ تَبَطَّشُ بِأَحْمَالِهَا أَيْ تَزْحَفُ بِهَا لاَ تَكَادُ تَتَحَرَّكُ Bunun aslı تَتَبَطَّشُ idi ki fiʹl-i muzâriʹdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı