اَلْوُجَاهُ [el-vucâh] ve
اَلتُّجَاهُ [et-tucâh] (vâv’ın ve tâ’nın harekât-ı selâsıyla) Bir nesnenin karşısına ve yamacına denir; tekûlu: قَعَدْتُ وُجَاهَكَ وَتُجَاهَكَ أَيْ تِلْقَاءَ وَجْهِكَ Şârihin beyânı üzere tâ΄ vâv’dan mübeddeledir.
اَلتَّجَاهُ [et-tecâh] (kavli tâ’nın fethiyle) mukâbile maʹnâsına. Ve
اَلتُّجَاهُ [et-tucâh] (kavli tâ’nın zammı ile) Kezâlik mukâbile maʹnâsınadır. Ve تَجَهْتُ إِلَيْكَ أَتْجَهُ dahi bunun üzerine binâ olunmuştur bâb-ı sâlisten, teveccüh ettim maʹnâsına, zîrâ asl tâ bunlarda vâv idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı