اَلتَّحْثَاءُ [et-taḩšamp;â΄] (tâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: حَثَا فِي وَجْهِهِ التُّرَابَ يَحْثُو حَثْوًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَيَحْثِي حَثْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَتَحْثَاءً Ve
حَثْوٌ [ḩašamp;v] Bir nesne vermek maʹnâsına da gelir; tekûlu: حَثَوْتُ لَهُ إِذَا أَعْطَيْتَهُ شَيْئًا يَسِيرًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı