اَلْإِيتِسَاءُ [el-îtisâ΄] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir adamı kendisine muktedâ kılıp ona uymak maʹnâsınadır; yukâlu: إِئْتَسَى بِهِ إِذَا جَعَلَهُ إِسْوَةً
el-iyâlât
el-iyâlet
el-eyyâmu’l-mufirrât
el-eyâniḵ
el-îbâr
el-îbâṯ
el-îbâl
el-îbâh
el-eybet
el-âyibet
el-eybed
el-îtâd
el-eytâm
el-îtibâb
el-îtirâr
el-îtisâ΄
el-îtişâ΄
el-îšâ΄
el-îcâc
el-îcâm
el-îḩâc
el-îḩâf
el-îdâb
el-îdâs
el-îdâmet
el-îdâh
el-âyur
el-îrâb
el-îrâḣ
el-îrâʹ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
