اَلتَّهَمَةُ [et-tehemet] (fetehâtla) Mütegayyir olmuş yağ ve et makûlesinin bed râyihasına denir; yukâlu: فِيهِ تَهَمَةٌ أَيْ خُبْثُ رِيحٍ وَزُهُومَةٌ Ve deryâya doğru engin ve engebe olan arza denir, تَهَمٌ [tehem] dahi denir; bunlar gûyâ ki fi’l-asl تِهَامَةُ [Tihâmet]ten masdarlardır, yaʹnî Tihâme bunlardan me΄hûzdur, zîrâ Tihâme’nin bi’l-cümle arâzîsi bahre doğru engebedir.
اَلتَّهْمَةُ [et-tehmet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Şehr ve belde maʹnâsınadır. Ve تِهَامَةُ [tihâmet] lafzında lügattır.
اَلتُّهَمَةُ [et-tuhemet] (tâ’nın zammıyla هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) İsmdir, zann ve tevehhüm olunan sıfat ve haslete denir. Aslı vâv ile وُهَمَةٌ idi, pes lisân-ı nâsta hâ’nın sükûnuyla تُهْمَةٌ [tuhmet] galat olur; yukâlu: هُوَ صَاحِبُ تُهَمَةٍ وَهِيَ مَا يُتَّهَمُ عَلَيْهِ
اَلتُّهْمَةُ [et-tuhmet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) “و،ه،م” mâddesinde mersûmdur.
اَلتَّهْمَةُ [et-Tehmet] (tâ’nın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) تِهَامَةُ [Tihâmet]te lügattır.
اَلتُّهَمَةُ [et-tuhemet] (tâ’nın zammı ve hâ’nın fethiyle) İsmdir, tevehhüm olunan yaramaz sıfat maʹnâsına.Tâ’nın aslı vâv idi, nitekim “و،ك،ل” de zikr olunmuştur.
اَلتُّهْمَةُ [et-tuhmet] (tâ’nın zammı ve hâ’nın sükûnuyla) Bir kimseye sû΄-i zann etmek, aslı وُهْمَةٌ tir; fasl-ı vâv’da gelir inşâallâhu taʹâlâ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı