اَلْعِنْدَأْوَةُ [el-ʹinde΄vet] Hemze bâbında zikr olundu.
الْعِنْدَأْوَةُ [el-ʹinde΄vet] (ʹayn’ın kesriyle فِنْعَلْوَةٌ [finʹalvet] vezninde) Bir husûs çetin ve paçarız ve dolaşık ve pîçâpîç olmak hâletine denir; عُسْرٌ [ʹusr] ve إِلْتِوَاءٌ [iltivâ΄] maʹnâsına. Ve firîb ve fend ve hadîʹa maʹnâsınadır. Ve gılzat ve cefvet maʹnâsınadır ki bir nesne kalın ve kaba ve yakışıksız ve bî-üslûb u endâm olmaktan ʹibârettir. Ve cür΄et ve ikdâm sâhibi adama denir. Ve keyd ve mekr maʹnâsınadır. Ve ulu beliyyeye denir أَدْهَى الدَّوَاهِي [edhe’d-devâhî] maʹnâsına; ve minhu’l-meselu: “إِنَّ تَحْتَ طِرِّيقَتِكَ لَعِنْدَأْوَةٌ” ve طِرِّيقَةٌ [ṯirrîḵat] ṯâ’nın ve râ-yı müşeddedenin kesriyle, sükûn ve sükût ve rehâvet maʹnâsına olmakla “Senin böylece epsem ve hamûş durman tehî değildir, elbette zımnında bir mekr ve dâhiye ihdâs edeceğin derkârdır” demektir, madreb-i mesel maʹlûmdur.
اَلْعِنْدَأْوَةُ [el-ʹinde΄vet] Şerr maʹnâsınadır; yukâlu fi’l-meseli: “إِنَّ تَحْتَ طِرِّيقِكَ لَعِنْدَأْوَةٌ” وَهَذِهِ اللُّغَةُ لَمْ تُوجَدْ فِي الْأَصْلِ وَكَأَنَّهَا مِنَ الْمُلْحَقَاتِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı