اَلْمُؤَاسَاةُ [el-mu΄âsât] (mîm’in zammı ile) Bir kimseyi bir husûsta yoldaş edinip kendine berâber kılmak; yukâlu: آسَيْتُهُ بِمَالِي مُؤَاسَاةً إِذَا جَعَلْتَهُ إِسْوَتَكَ فِيهِ وَوَاسَيْتَهُ مُوَاسِيَةً لُغَةٌ ضَعِيفَةٌ فِيهِ Yaʹnî hemze bedeline vâv’la istiʹmâl lügat-i zaʹîfedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı