اَلْمُجِحُّ [el-muciḩḩ] Ondan ism-i fâʹildir, sıfat-ı hâssadır; ve minhu’l-hadîsu: “إِنَّ كَلْبَةً كَانَتْ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ مُجِحًّا فَعَوَى جِرَاؤُهَا فِي بَطْنِهَا”
اَلْمَجْحُ [el-mecḩ] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Hod-bînlik eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَجَحَ الرَّجُلُ مَجْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا تَكَبَّرَ Ve şâdân olmak maʹnâsınadır; tekûlu: مَجِحْتُ بِذِكْرِهِ مَجْحًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ أَيْ بَجِحْتُ
اَلْمُجِحُّ [el-muciḩḩ] (mîm’in zammı ve cîm’in kesriyle) Hâmile olup karnı büyüyen maʹnâsına.
اَلْمَجْحُ [el-mecḩ] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Mütekebbirlik etmek. Ve kovayı kuyu içinde dolsun diye ırgalamak; yukâlu: مَجِحَ مَجْحًا Kezâ fî baʹzi nusahi’ṡ-Ṡiḩâḩ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı