اَلْمُخَاطَبَةُ [el-muḣâṯabet] ve
اَلْخِطَابُ [el-ḣiṯâb] (mîm’in zammıyla ve ṯâ’nın fethiyle evvelde ve ḣâ’nın kesriyle sânîde) Bi-maʹnen vâhid, yaʹnî bir hâzır kimseye söz söylemek.
el-meḩûnet
el-muḩavvâ
el-miḩyâṡ
el-meḩîḵ
el-muḩîl
el-muḣâtelet
el-muḣâtenet
el-muḣâddet
el-muḣâdiş
el-meḣâriṡ
el-muḣârefet
el-meḣârim
el-meḣâzin
el-muḣâşefet
el-muḣâşenet
el-muḣâṯabet
el-muḣâṯat
el-muḣâṯaret
el-muhâle΄et
el-muḣâlebet
el-muḣâllet
el-muḣâlaṡat
el-muḣâlemet
el-meḣâlîf
el-muḣâvetet
el-muḣâviž
el-muḣâvežet
el-muḣâvaṡat
el-muḣâvaḋat
el-muḣâyeret
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
