اَلْمَرْقَدُ [el-merḵad] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) İsm-i mekândır, yatıp uyuyacak yere denir, مَضْجَعٌ [maḋcaʹ] maʹnâsına; mezâra ıtlâkı bu münâsebetledir. Kâle’ş-şârih: ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا﴾
اَلْمُرْقِدُ [el-murḵid] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Münevvim dârûya denir ki şürb ve tenâvül edeni uyutur olur; yukâlu: نَاوَلَهُ الطَّبِيبُ مُرْقِدًا أَيْ دَوَاءً يُرْقِدُ شَارِبَهُ Ve açık yola denir, şâh-râh maʹnâsına ki düz ve latîf olmakla dâbbe râhat gidip râkibi istirâhatinden uyur olur.
اَلْمَرْقَدُ [el-merḵad] (mîm’in ve ḵâf’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Uyuyacak yer, مَضْجَعٌ [maḋcaʹ] maʹnâsına.
اَلْمُرْقِدُ [el-murḵid] (mîm’in zammı ve ḵâf’ın kesriyle) Şol devâdır ki içen kimseyi uyutur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı