اَلْمُسْتَرَّةُ [el-musterret] (mîm’in zammı ve tâ’nın fethi ve teşdîdiyle) Mestûre, muḣaddere maʹnâsına. Ve Bârî taʹâlânın ﴿حِجَابًا مَسْتُورًا﴾ (الإسراء 45) buyurduğu kavl-i şerîfi حِجَابًا فِي حِجَابٍ وَالْأَوَّلُ مَسْتُورٌ بِالثَّانِي maʹnâsınadır. Ve murâd kesâfet-i hicâbı beyândır, zîrâ onların kalblerine perdeler ve kulaklarına sıkletler hâsıl olup bilmeden ve işitmeden mahrûm olmuşlardır. Ve baʹzılar eyitti: مَسْتُورٌ [mestûr] Bir mefʹûldür ki fâʹil maʹnâsına gelmiştir; ke-kavlihi taʹâlâ: ﴿إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا﴾ (مريم 61) أَيْ آتِيًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı