اَلْمَسْرُوبُ [el-mesrûb] (مَضْرُوبٌ [maḋrûb] vezninde) Şol kimsedir ki maʹdende kurşun ve gümüş zevb eder olmakla ağızına burnuna tütün dolup nefesi bunalmış ola; yukâlu: سُرِبَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ فَهُوَ مَسْرُوبٌ إِذَا دَخَلَ فِي خَيَاشِيمِهِ وَمَنَافِذِهِ دُخَانُ الْفِضَّةِ فَأَخَذَهُ حُصْرٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı