اَلْمُفَاشَغَةُ [el-mufâşeġat] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Bir nâkanın yavrusunu zebh eylemek kasdıyla ibtidâ bir takrîble âherin yavrusuna yakmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَاشَغَ بَيْنَهُمَا وَفُوشِغَ بِهَا مُفَاشَغَةً وَهِيَ أَنْ يُجَرَّ وَلَدُ النَّاقَةِ وَيُنْحَرَ وَتُعْطَفَ عَلَى وَلَدٍ آخَرَ يُجَرُّ إِلَيْهَا فَيُلْقَى تَحْتَهَا فَتَرْأَمُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı