اَلْمُفَاوَضَةُ [el-mufâveḋat] ve
تَفَاوُضٌ [tefâvuḋ] Birbirine birkaç kimse meded etmeğe de derler; yukâlu: تَفَاوَضَ الْقَوْمُ فِي الْأَمْرِ إِذَا فَاوَضَ فِيهِ بَعْضُهُمْ بَعْضًا
taʹvîž
tiġ tiġ
taġbîb
taġrîr
taġrîḵ
teġaḋḋuf
taġḋîn
Taġlib
tuġullis
teġannî
taġvîr
teġayyuf
taġyîḋ
tefâdî
tefârîcu’l-eṡâbiʹ
tefâvuḋ
tefaḩḩuc
tefḣîmu’l-ḩarf
teferruʹ
teferrî
tefrîḋ
tefrîʹ
tefrîġ
tefṡîʹ
tefaḋḋul
tefekkuh
Teflîs
tefvîz
tefvîḋ
tefvîḵ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
