Kamus-ı Muhit - ربعة maddesi

اَلرَّبَعَةُ [er-rebeʹat] (fetehâtla) Devenin ifrât üzere seğirtmesine yâhûd pek yelmesine yâhûd bir gûne yelmesine denir ki şedîd olmaya, bu dörtleme taʹbîr olunan yelmesi olacaktır; yukâlu: هَذَا الْبَعِيرُ مَا أَحْسَنَ رَبَعَتَهُ وَهِيَ أَشَدُّ جَرْيِهِ أَوْ أَشَدُّ عَدْوِهِ أَوْ ضَرْبٌ مِنْ عَدْوِهِ وَلَيْسَ بِالشَّدِيدِ Ve

رَبَعَةُ [Rebeʹat] Ezd kabîlesinden bir cemâʹattir. Ve saç ayaklarının aralıklarına denir ki onda âteş közleri müctemiʹ olur.

اَلرَّبْعَةُ [er-rebʹat] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Orta boylu adama denir ki zikr olundu. Ve ʹattârların ʹıtr kutusuna ve tablasına denir; yukâlu: فَتَحَ الْعَطَّارُ رَبْعَتَهُ أَيْ جُونَتَهُ Ve mushaf-ı şerîf eczâsı vazʹ olunan sandûkaya denir ki hâlen câmiʹlerde olur. Ve bu müvelleddir, gûyâ ki جُونَةٌ [cûnet]e teşbîh cihetiyledir. Ve

رَبْعَةُ [Rebʹat] Esed kabîlesinden bir cemâʹattir; Evs b. ʹAbdullâh er-Rebʹî et-Tâbiʹî ondandır.

رَبَعٌ [rebaʹ] (fethateynle ve كَتِفٌ [ketif] vezninde ki murâd mü΄ennesleridir). Ve

رِبَعَةٌ [ribeʹat] عِنَبَةٌ [ʹinebet] vezninde) Bunlar da رَبَاعَةٌ [rebâʹat] maʹnâsına müstaʹmellerdir; yukâlu: هُمْ عَلَى رَبَاعَتِهِمْ أَيْ عَلَى شَأْنِهِمْ وَحَالِهِمُ الَّتِي هُمْ مُقِيمُونَ عَلَيْهَا وَلاَ يَكُونُ فِي غَيْرِ حُسْنِ الْحَالِ أَوْ طَرِيقَتِهِمْ أَوْ اِسْتِقَامَتِهِمْ أَوْ قَبِيلَتِهِمْ أَوْ فَخِذِهِمْ أَوْ يُقَالُ هُمْ عُلَى رَبَاعَتِهِمْ وَرَبَعَاتِهِمْ وَرَبِعَاتِهِمْ وَرِبَعَتِهِمْ أَيْ عَلَى حَالَةٍ حَسَنَةٍ أَوْ أَمْرُهُمُ الَّذِي كَانُوا عَلَيْهِ أَوْ رَبَعَاتِهِمْ بِالْحَرَكَاتِ وَبِكَسْرِ الْبَاءِ أَيْ فِي مَنَازِلِهِمْ

Vankulu Lugatı - ربعة maddesi

اَلرَّبْعَةُ [er-rebʹat] (râ’nın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Tabla-i ʹattâr, bûy-dân maʹnâsınadır. Ve

رَبْعَةٌ [rebʹat] Şol kimseye dahi derler ki ne uzun ve ne kısa ola; yukâlu: رَبْعَةٌ إِذَا كَانَ مَرْبُوعَ الْخَلْقِ لَا طَوِيلَ وَلَا قَصِيرَ Ve ʹavrete dahi ıtlâk olunur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ رَبْعَةٌ

اَلرَّبَعَةُ [er-rebeʹat] (fethateynle) Devenin ziyâde seğirtmesi. Ve

رَبَعَةُ [Rebeʹat] Ezd’den bir cemâʹatin adıdır.