اَلصَّهْيُ [eṡ-ṡahy] (ṡâd’ın fethi ve hâ’nın sükûnuyla) Yara yaşarmak; yukâlu: صَهَا الْجُرْحُ يَصْهَى صَهْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَدِيَ Ve Ḣalîl eyitti: صَهِيَ الْجُرْحُ derler bâb-ı râbiʹden. Ve
صَهْوَةٌ [ṡahvet] Şol burca dahi derler ki tepe üzerinde yapılmış ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı