اَلْعِنْوُ [el-ʹinv] (ʹayn’ın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Vâhidi, cânib-i vâhid maʹnâsına. ve
عِنْوٌ [ʹinv] Bir cemâʹat maʹnâsına dahi gelir.
اَلْعُنُوُّ [el-ʹunuvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Zelîl olmak; yukâlu: عَنَا يَعْنُو مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَضَعَ وَذَلَّ minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَعَنَتِ الْوُجُوهُ﴾ (طه، 111) Ve bir kimse bir kavmin mâ-beyninde esîr olup ikâmet etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: عَنَا فِيهِمْ فُلَانٌ أَسِيرًا أَيْ أَقَامَ فِيهِمْ عَلَى إِسَارِهِ وَاحْتُبِسَ Ve bir kimseye havâdis nüzûl etmeğe dahi derler; yukâlu: عَنَتْ بِهِ أُمُورٌ أَيْ نَزَلَتْ Ve
عُنُوٌّ [ʹunuvv] Yer ot bitirmeğe dahi derler, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere; yukâlu: عَنَتِ الْأَرْضُ بِالنَّبَاتِ تَعْنُو مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَتَعْنِي مِنَ الْبَابِ الثَّانِي عَلَى رِوَايَةِ الْكِسَائِيِّ إِذَا ظَهَرَ نَبْتُهَا وَيُقَالُ لَمْ تَعْنُ بِلَادُنَا بِشَيْءِ وَلَمْ تَعْنِ إِذَا لَمْ تُنْبِتْ شَيْئًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı