أَبُو دَغْفَاءَ [ebû daġfâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Ahmak ve nâdân kimseye ıtlâk olunur. ʹArablar bir adamı tahmîk eylediklerinde ona يَا أَبَا دَغْفَاءَ وَلِّدْهَا فَقَارًا derler ki zamîr hamkâ΄ ʹavrete râciʹdir, وَلِّدْهَا شَيْئًا لاَ رَأْسَ لَهُ وَلاَ ذَنَبَ maʹnâsınadır ki murâd mümkin olmayıp ve dâ΄ire-i tâkattan hâric nesne teklîf eyle demektir. Ve ahmak ʹavrete دَغْفَاءُ [daġfâ΄] ıtlâkı elinin ölçümü olmayıp vezn ve keyli bilmediğinden idâresiz olduğuna mebnîdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı