أَبِيجَادٌ [ebîcâd] Bî-maʹnâ ʹabes ve bâtıla ıtlâk olunur, gûyâ ki hurûf-ı mukattaʹâttan maʹnâ ve mefhûm müstefâd olmadığına mebnîdir; yukâlu: وَقَعَ الْقَوْمُ فِي أَبِيجَادٍ أَيْ فِي بَاطِلٍ
Ebû Baṡrat
Ebû Bekr
Ebû Bekret
Ebû Cubeyr
Ebû Cebîret
Ebû Cuʹâdet
Ebû Caʹdet
ubûd
Ebû Duvâd
Ebû Rûmâ
ebû zeydân
Ebû Seviyyet
Ebû ʹAcînet
Ebû Ḵatâdet
Ebevâ
ebîcâd
Ubeyr
ebîlu’l-ebîlîn
Ubeyyim
etânu’ḋ-ḋaḩl
itrâz
itsâʹ
itmâm
itmihlâl
iš΄â΄
Ešâšiyy
Ušâyet
ešcelu’l-vâdî
išḣân
Ešribu
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
