اَلْأَجَمُ [el-ecem] (fethateynle) Bir taʹâmdan usanmak; tekûlu: أَجِمْتُ الطَّعَامَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَرِهْتَهُ مِنَ الْمُدَاوَمَةِ عَلَيْهِ Ve
أَجَمُ [Ecem] Şâm-ı şerîf’te Ferâdîs kurbünde bir mevziʹin ismidir.
اَلْجَمَّاءُ [el-cemmâ΄] (cîm’in fethi ve mîm’in teşdîdi ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi. Ve
جَمَّاءُ [cemmâ΄] Şol ʹavrete dahi derler ki dirseği sivri olmaya; yukâlu: إِمْرَأَةٌ جَمَّاءُ الْمَرَافِقِ Ve
أَجَمُّ [ecemm] Şol recüle dahi derler ki uğraşta onun gönderi olmaya.
اَلْأُجُمُ [el-ucum] (zammeteynle) Kezâlik cemʹi, bükler ve mîşelikler maʹnâsına,nitekim أَكَمَةٌ [ekemet]te beyân olunur, inşâallâhu taʹâlâ. Yaʹnî bu zikr olunanlar baʹzı bi’z-zât cemʹidir ve baʹzı cemʹ-i cemʹdir, meselâ أُجُمٌ[ucum] أَجَمَةٌ [ecemet]in cemʹi ve إِجَامٌ [icâm] أَجَمٌ [ecem]in cemʹidir, جَبَلٌ [cebel] ile جِبَالٌ [cibâl] gibi ve أُجُمٌ [ucum] إِجَامٌ [icâm]ın cemʹidir كِتَابٌ [kitâb]la كُتُبٌ [kutub] gibi. Ve
أُجُمٌ [Ucum] (zammeteynle) Bir hisârın dahi ismidir ki onu ehl-i Medîne taşla yapmıştır. Ve Yaʹḵûb eyitti: Her ev ki murabbaʹ ve musattah ola, ona أُجُمٌ [ucum] derler. Ve Aṡmaʹî eyitti bunun tahfîfi teskîli câ΄izdir. Cemʹi آجَامٌ [âcâm] gelir hemzenin meddiyle,عُنُقٌ [ʹunuḵ]la أَعْنَاقٌ [aʹnâḵ] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı