iḩcân ~ إِحْجَانٌ

Vankulu Lugatı - إحجان maddesi

اَلْإِحْجَانُ [el-iḩcân] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: حَجَنْتُ الشَّيْءَ وَأَحْجَنْتُهُ إِذَا جَذَبْتَهُ بِالْمِحْجَنِ إِلَى نَفْسِكَ Ve

إِحْجَانٌ [iḩcân] ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri otun yaprağı çıkmağa dahi derler; yukâlu: أَحْجَنَ الثُّمَامُ إِذَا خَرَجَتْ حُجْنَتُهُ وَهِيَ خُوصُهُ Ve خُوصٌ [ḣûṡ] ḣâ΄-i muʹcemenin zammıyla yapraktır.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı