اَلْإِسْتِيدَاهُ [el-istîdâh] (hemzenin kesri ve tâ’nın kesri ve meddiyle) Devenin bir yere cemʹ olup sürülmesi; yukâlu: إِسْتَوْدَهَتِ الْإِبِلُ وَاسْتَيْدَهَتْ إِذَا اجْتَمَعَتْ وَانْسَاقَتْ Ve
إِسْتِيدَاهٌ [istîdâh] Hasm maglûb ve mutîʹ olmağa dahi derler; yukâlu: إِسْتَوْدَهَ الْخَصْمُ وَاسْتَيْدَهَ إِذَا انْقَادَ وَغَلَبَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı