إِلْهَ [ilhe] (hemzenin kesri ve lâm’ın sükûnu ve hâ’nın feth üzere binâsı ile âhirinden yâ sâkıt olmakla) Emrdir, terk et maʹnâsına; tekûlu: إِلْهَ عَنِ الشَّيْءِ أَيِ اتْرُكْ Ve fi’l-hadîsi fi’l-beleli baʹde’l-vudû΄: “إِلْهَ عَنْهُ” Yaʹnî “Eser-i vuzû΄u aʹzâ-yı vuzû΄ üzerinde terk eyle.” Ve كَانَ ابْنُ الزُّبَيْرِ إِذَا سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ لَهِيَ عَنْ حَدِيثِهِ Yaʹnî kelâmından iʹrâz ederdi. Ve Aṡmaʹî eyitti: إِلْهَ عَنْهُ ve إِلْهَ مِنْهُ bir maʹnâyadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı