اَلتَّعَّارُ [et-taʹʹâr] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Kanı durmayan yaraya denir; yukâlu: جُرْحٌ تَعَّارٌ أَيْ لاَ يَرْقَأُ
اَلتَّعَارُّ [et-teʹârr] (fi’l-asl تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Gece uyumayıp firâş içre kendi kendisine söylenerek takallüb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ يَتَعَارُّ أَيْ يَسْهَرُ وَيَتَقَلَّبُ عَلَى الْفِرَاشِ لَيْلاً مَعَ كَلاَمٍ Lâkin Esâs’ta ve Nihâye’de تَعَارٌّ [teʹârr] uykudan kelâmla uyanıp kalkmak maʹnâsına mersûmdur. Kâle fi’l-Esâs: وَفِي الْحَدِيثِ ḣكُلَّمَا تَعَارَرْتُ ذَكَرْتُ اللهَ تَعَالَى وَكَانَ سَلْمَانُ إِذَا تَعَارَّ مِنَ اللَّيْلِ قَالَ سُبْحَانَ رَبِّ النَّبِيِّينَ وَإِلَهِ الْمُرْسَلِينَḢ وَهُوَ أَنْ يَهُبَّ مِنَ النَّوْمِ مَعَ كَلاَمٍ Ve bu siyâh maʹnâsına olan عِرَارُ ظَلِيمٍ [ʹirâru żalîm]den me΄hûzdur.
اَلتَّعَارُّ [et-taʹârr] (tâ’nın fethi ile) Uykudan sıçrayıp çağırmak; yukâlu: تَعَارَّ الرَّجُلُ مِنَ اللَّيْلِ إِذَا هَبَّ مِنْ نَوْمِهِ مَعَ صَوْتٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı