اَلتُّقَيُّ [et-Tuḵayy] (سُمَيٌّ [sumeyy] vezninde) Bir mevziʹ adıdır.
اَلتَّقِيُّ [et-teḵiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Takvâ sâhibi adama denir;cemʹi أَتْقِيَاءُ [etḵiyâ΄] ve تُقَوَاءُ [tuḵavâ΄] gelir,شُرَفَاءُ [şurefâ΄] vezninde nâdir olarak.
اَلتَّقْيُ [et-taḵy] (tâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bir nesneden havf etmek; tekûlu: تَقِيَ اللهَ إِذَا خَافَهُ وَالتَّاءُ مُبْدَلَةٌ مِنَ الْوَاوِ Kezâ fî baʹzi’n-nüsahi eyzan.
اَلتَّقِيُّ [et-teḵiyy] (tâ’nın fethi ve ḵâf’ın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Perhîz-kâr olan kimse, مُتَّقِي [mutteḵî] maʹnâsına. Ve kad kâlû:
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı