اَلتَّخَوُّنُ [et-teḣavvun] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bu dahi bir nesneyi eksiltmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَخَوَّنَهُ إِذَا نَقَصَهُ Ve bir nesneyi görüp gözetmek maʹnâsınadır; binâsı tecennüb içindir; yukâlu: تَخَوَّنَهُ إِذَا تَعَهَّدَهُ
اَلتَّخَوُّنُ [et-teḣavvun] (fethateynle ve vâv’ın zammı ve teşdîdiyle) Bir nesneye müteʹahhid olmak, yaʹnî onun ʹuhdesinde olmak. Ve bu Ebû ʹUbeyd rivâyetidir; yukâlu: اَلْحُمَّى تَخَوَّنَهُ أَيْ تَعَهَّدَهُ Bu makâmda Ṡıḩâḩ nüshalarının zabtı تَخَوَّنَ ve تَعَهَّدَ fiʹl-i mâzî olmak üzeredir, hâlâ ki hummâda gâlib budur ki mü΄ennes ola, meger ki ﴿تَتَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ﴾ (القدر، 4) kabîlinden ola, harf-i ahîr merfûʹ olmakla. Ve
تَخَوُّنٌ [teḣavvun] Bir nesneyi noksân üzere kılmağa dahi derler; yukâlu: تَخَوَّنَنِي فُلَانٌ حَقِّي إِذَا انْتَقَصَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı