اَلتَّلاَحُزُ [et-telâḩuz] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Güç sözler söyleşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَلاَحَزُوا فِي الْقَوْلِ إِذَا تَعَاوَصُوا Şârih تَعَاوُصُ ve تَقَارُضٌ nüshalarını pesend eylemeyip تَعَارُضٌ nüshasını tercîh eylemekle مُعَارَضَةٌ فِي الْكَلاَمِ maʹnâsına olur. Ve
تَلاَحُزٌ [telâḩuz] Birbiriyle müseccaʹ ve mukaffâ mensûr ve manzûm söyleşmek maʹnâsınadır; yukâlu: تَلاَحَزَ الصِّبْيَانُ إِذَا نَاقَلُوا بِالْقَوَافِي ʹArab eşʹâra قَوَافِي [ḵavâfî] ıtlâk ederler, rükn-i aʹzam ile tesmiyedir.
اَلتَّلَاحُزُ [et-telâḩuz] (tâ’nın fethi ve ḩâ’nın zammıyla) Kavm birbiriyle çekişip atışmak; yukâlu: تَلَاحَزَ الْقَوْمُ فِي الْقَوْلِ إِذَا تَعَاوَضُوا Ve baʹzı nüshada إِذَا تَعَاصَبُوا dahi vâkiʹ olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı