Kamus-ı Muhit - الثني maddesi

اَلثَّنْيُ [ešamp;-šamp;eny] (šamp;â’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneyi katına kıvırıp bükmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَنَى الشَّيْءَ يَثْنَى ثَنْيًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا رَدَّ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ Ve ikinci olmak maʹnâsınadır; tekûlu: هَذَا وَاحِدٌ فَأَثْنِهِ أَيْ كُنْ ثَانِيَةً Ve tekûlu’l-ʹArab: هُوَ لَا يَثْنِي وَلَا يَثْلِثُ أَيْ كَبِيرٌ لَا يَقْدِرُ أَنْ يَنْهَضَ لَا فِي مَرَّةٍ وَلَا فِي مَرَّتَيْنِ وَلَا فِي الثَّالِثَةِ Yaʹnî “Pek mülahham ve tenû-mend olmakla oturduğu yerden bir ve iki ve üç kerre deprenişle ayağa kalkmağa kâdir olamaz.”

Vankulu Lugatı - الثني maddesi

اَلثِّنْيُ [ešamp;-šamp;iny] (šamp;â’nın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesnenin aralığı, dâhili maʹnâsına.

اَلثَّنِيُّ [ešamp;-šamp;eniyy] (šamp;â’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Şol davardır ki ön dişlerin bıraka ki bu çatal tırnaklı ile bütün tırnaklı da üçüncü yılda olur ve devede altıncı yılda olur.

اَلثَّنْيُ [ešamp;-šamp;eny] (šamp;â’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Bir nesneyi eğmek, عَطْفٌ [ʹaṯf] maʹnâsına; tekûlu: ثَنَيْتُ الشَّيْءَ ثَنْيًا إِذَا عَطَفْتَهُ Ve

ثَنْيٌ [šamp;eny] Menʹ maʹnâsına da gelir; yukâlu: ثَنَاهُ إِذَا كَفَّهُ وَيُقَالُ جَاءَنَا ثَانِيًا مِنْ عِنَانِهِ Yaʹnî “Atının uyanın çekerek geldi.” Ve bir kimseyi hâcetinden âhar nesneye tahvîl etmeğe dahi derler; tekûlu: ثَنَيْتُ إِذَا صَرَفْتَهُ عَنْ حَاجَتِهِ Ve bir kimseye ikinci olmağa dahi derler; tekûlu: ثَنَيْتُ إِذَا صِرْتَ لَهُ ثَانِيًا