اَلْجَحْنُ [el-caḩn] (cîm’in fethiyle) إِجْحَانٌ [icḩân] ile maʹnâ-yı sânîde mürâdifidir; yukâlu: جَحَنَ الرَّجُلُ جَحْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ بِمَعْنَى أَجْحَنَ
اَلْجَحَنُ [el-ceḩan] (cîm’in ve ḩâ-yı mühmelenin fethiyle) Çocuğun gıdâsı bed ve nâ-hoş olmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَحِنَ الصَّبِيُّ جَحَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا سَاءَ غِذَاؤُهُ
اَلْجَحِنُ [el-ceḩin] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Gıdâsı nâ-hoş sabîye denir. Ve büyümez olan cura süt vurgunu oğlana denir. Ve zaʹîf ve hurde nebâta denir. Ve kene taʹbîr olunan böceğe denir, قُرَادٌ [ḵurâd] maʹnâsına.
اَلْجَحَنُ [el-ceḩan] (fethateynle) Oğlanın gıdası yaramaz olmak; yukâlu: حَجِنَ يَجْحَنُ جَحَنًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا سَاءَ غِدَاءُهُ
اَلْجَحِنُ [el-ceḩin] (cîm’in fethi ve ḩâ΄-i mühmelenin kesri ile) Gıdâsı yaramaz olan oğlan. Ve
جَحِنٌ [ceḩin] Geç büyüyen oğlan, batî΄ü’ş-şebâb maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı